Ο βοηθός του Θεού
Πρώτα διαχώρισε
τη νύχτα απ’ τη μέρα ο Δημιουργός
και
συγχρόνισε την εναλλαγή στο σκότος ανάμεσα και το φως.
Όμως Του πήρε
χρόνο αμέτρητο πολύ
κι άλλη τόση
δουλειά επίπονη και σκληρή,
ώσπου η
δημιουργία του κόσμου να συντελεσθεί.
Κι όταν
θεμελιώθηκαν τα έργα Του όλα καλά,
σύμφωνα με το
Μεγάλο Του Σχέδιο κι όλα έγιναν ωραία
και στα μάτια
Του έλαμπε ο Κόσμος θαυμαστός
άπλερη σάμπως
ένοιωσε κούραση κι ας ήταν Θεός.
-Λογικό ήταν
και κατάληξη μοιραία,
μια κι εξαντλεί τ’ απόθεμα της δυναμικής η
πολύ δουλειά-.
Κι ως
φαίνεται, τότε είδε τα πράγματα κάπως αλλιώς.
Μέτρησε τις
φροντίδες που απαιτούνταν συνεχώς,
για να ρέει
αρμονικά η ζωή κι ο κύκλος να γυρίζει ο συμπαντικός.
Σ’ έννοιες
μπήκε μεγάλες πώς να τα βγάλει πέρα…
κι όπως
βολτάριζε στον Παραδείσιο Κήπο να πάρει αέρα
προβληματιζόταν
την κοσμογονία Του πώς να συντονίζει μοναχός;
Σε βαθιά
έπεσε για καιρό συλλογή.
Και τ’ όλο
θέμα το ανέλυε μ’ έντονη προσοχή.
Απ’ όλες τις
πλευρές το κλωθογύριζε κάθε στιγμή….
Κι όταν
κάθισε να ξεκουραστεί την εβδόμη μέρα
έστυψε το
σοφό Του μυαλό
κι αποφάσισε
να φτιάξει έναν πολύτιμο βοηθό.
Και την ενάτη
ημέρα, έπλασε την ΜΗΤΕΡΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου