Το ρώτημα

ΑΠ’ ΤΗΝ ΑΝΕΚΔΟΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΜΟΥ «……ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΕΜΕΙΣ»

Για ποιον μοχθήσαμε
στο πέρασμα της ζωής
οργώνοντας τα «χωράφια» του ο καθείς;
Ολομερής κι ολονυχτίς
για ποιον τόσο ιδρώτα χύσαμε
και με το αίμα το χώμα ποτίσαμε
σπέρνοντας όνειρα της καρδιάς μας,
για Ειρήνη και φιλία στα πέρατα της γης,
να θερίσουμε κι εμείς και τα παιδιά μας,
Αγάπης ευλογημένους καρπούς ζωής;

Κι εσείς;
Στους αγώνες μας, τι κάνατε όλοι εσείς,
Άρχοντες και Ταγοί εξουσίας κοσμικής
σε Βορρά και Νότο, Δύση κι Ανατολή
κι όλα «γαία πυρί μιχθήτω» έγιναν στη ζωή
Ω, Μακκαβαίοι;
της Ειρήνης το υπέρτατο αγαθό,
σ’ εμπορίου μετατρέψατε πηγή.

Υπερφίαλοι, Καιροσκόποι,
χαμένοι πήγανε όλοι μας οι κόποι.
Την Φιλία προσφέρετε δω κι εκεί
μ’ ύπουλο σκοπό.
Κι Υποκριτές, Φαρισαίοι,
της Αγάπης νοήματα
μ’ ανέσπερο φως λαμπρό,
σαν νυφίτσες και σαν αρουραίοι
ένα συνονθύλευμα φρικτό
τ’ ανακατέψατε
ανόμοιων σπόρων.
Κι αλίμονο! τους φυτέψατε
σε μια κηπούπολη εμπόρων!

5